15-8-2012
Twee van Qu’Mars leerlingen zijn onlangs afgereisd naar het gigantische evenement Conquest of Mythodea (bij Hannover), waar zo’n 8.000 Larpers bijeen komen. Vlak daarvoor waren zij nog bij FantasiaFest De Lindenhorst, waar ze hun rode hoofbanden ontvingen. Het gaat om Wou Ter-jin en Hes Ter-jin, die beide over meerdere identiteiten beschikken, zoals je in het verslag van Wou hieronder kunt lezen. Jindonath gaat na België, nu ook naar Duitsland!
Mijn naam is Wouter, in het dagelijks leven ben ik postbode en muzikant. Tijdens beurzen of festivals in de weekenden, ben ik Wou Ter-jin, Vuurmarck karavaan leerling van Qu’Mar Ti-jin. En soms ben ik weer iemand anders, zoals de week van 1 tot 5 augustus…
Om een duidelijk beeld te creëren, begeleid ik jullie naar het weekend van 28 en 29 juni, tijdens een gebeurtenis op FantasiaFest:
Eindelijk was het zover, mijn laatste lessen met Qu’Mar, voordat Elanë (Hes Ter-jin) en ik naar Mythodea zouden vertrekken. Qu’Mar had ons beide net gepromoveerd tot hoofdbanddrager in de Vuurmarck Karavaan. Hij had ons geleerd om allerlei tegenstanders ongewapend te verslaan en onze magische technieken te verbeteren.
Weinigen weten wie ik echt ben, maar zowel Elanë als ikzelf vonden het prettig om onze leermeester in te lichten dat we misschien niet terug zouden keren. Het was tijd om onze ware aard te tonen. De namen die wij droegen in de sterfelijke wereld verdwenen. Ik onthulde de identiteit die ik in Mythodea heb. Die van magiër. Vuur- en luchtmagiër, wel te verstaan. Ik vertelde Qu’mar wat we gingen doen en dat het allerminst zeker was dat we het zouden overleven.
Een bemoedigende glimlach, een klopje op de schouder en een mantra van de krijgsmeester was genoeg voor ons als krijgers om de sterfelijke wereld te verlaten en de werelden van Mythodea te verkennen.
Ons reisgezelschap was al geruime tijd bekend. Zij wisten wie we waren en wat we konden, dus voegden we ons bij hen.
1 augustus 2012:
De zon op mijn tent en Elanë die al begonnen was met stretchen en oefenen, waren mijn wekker. We hadden besloten gezamenlijk onze technieken te trainen. Qu’Mar had ons voor we hem verlieten een sensitiviteitstechniek geleerd. Sticky hand-vloeien, een techniek die we ’s ochtends en onderweg veelvuldig hadden geoefend.
2 augustus 2012:
Prins Cailtram had ons zien trainen en ons op het slagveld zien voortbewegen. Hoewel Elanë en ik beiden niet de juiste rang hadden om les te geven, besloten we de prins toch mee te nemen in onze dagelijks warming up.
3 augustus 2012:
Onheil in een van de kampen. Overal gewonden, Elanë en ik hadden besloten onze Jinai tekens open en bloot te dragen. Veel hadden ons er naar gevraagd, maar weinigen hadden we het getoond. Nu was het het moment om te tonen wat Qu’mar ons had geleerd naast orks en trollen omver te gooien. Nu was het de taak om te laten zien wat hij ons op 29 juli had geleerd als extra techniek: het overnemen van wonden.
En zo heeft Qu’Mars krijgskunst Jindonath niet alleen in martiale zin bijgedragen aan dit evenement, maar ook in genezende zin. Op naar het volgende festival!
Geef een reactie